Pełna księgowość to sformalizowany system ewidencyjny. Obejmuje przychody i koszty firmy, stan majątkowy przedsiębiorstwa (w tym wyposażenie, towary, środki na kontach bankowych i w gotówce). Jednocześnie jest to bardzo rozbudowane i dość skomplikowane narzędzie analityczne, które wymaga nie tylko skrupulatnego obliczania należnego podatku, ale również bieżącej kontroli przepływów pieniężnych. W tym artykule przyjrzymy się nieco bliżej kwestiom związanym z pełną księgowością.

---

Specyfika pełnej księgowości

---

W najprostszym ujęciu pełna księgowość polega na rzetelnym rozliczaniu każdej wartości pieniężnej, która przepływa przez firmę. Wszelkie zasady tego sposobu ewidencjonowania regulowane są przez ustawy i zbiory zasad zawarte w m.in. Ustawie o Rachunkowości czy Międzynarodowych Standardach Rachunkowości. Podstawę stanowią w tym przypadku księgi rachunkowe, do których należy:

• Dziennik
• Konta księgi głównej
• Konta ksiąg pomocniczych (ewidencja analityczna)
• Zestawienie obrotów i sald księgi głównej
• Zestawienie sald kont ksiąg pomocniczych
• Wykaz składników aktywów i pasywów

Dodatkowo w przypadku niektórych przedsiębiorstw istnieje konieczność sporządzania sprawozdań finansowych pod koniec każdego okresu sprawozdawczego.

Dlaczego konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych? Nie chodzi jedynie o ustalenie rzeczywistego poziomu należności podatkowych. Celem pełnej księgowości jest rejestrowanie właściwej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Rejestracja wszystkich zdarzeń, które mają miejsce w ramach prowadzonej działalności, daje pełny wgląd w realną sytuację firmy i jej sytuację finansową. Jest to skomplikowane narzędzie, ale w szerszej perspektywie niezwykle przydatne dla firmy.

---

Kto powinien prowadzić pełną księgowość?

---

Do prowadzenia pełnej księgowości zobligowane są:

• osoby fizyczne,
• spółki cywilne osób fizycznych,
• spółki jawne osób fizycznych,
• spółki partnerskie.

Jednocześnie ta forma ewidencji dotyczy tych podmiotów, których przychód za ubiegły rok wyniósł równowartość 1 200 000 euro. Jeśli przychody nie osiągnęły takiego poziomu, przedsiębiorca może wybrać inną formę rozliczenia.